Forma extraordinaria op het seminarie: het kan (3)

Ditmaal vanuit het seminarie in Maynooth in Ierland



Bron

Voor wie zich aangesproken voelt: audio en videomateriaal voor de verschillende onderdelen van de H. Mis

De intolerantie van tolerantie

Forma extraordinaria op het seminarie: het kan (2)

"It will obviously take time for the effects of the Motu Proprio Summorum Pontificum to reach the appropriate levels in the Church. You do have a right to be taught about the extraordinary form of the Roman Rite of the Mass because this is a very important part of the history of the Roman liturgy and one who is ignorant of his past cannot be expected to understand his present at any depth." (Ecclesia Dei, 6 mei 2008, bron)

De Buitengewone Vorm op seminaries: geen fictie in New Orleans en Connecticut.

Voor eerdere berichten zie hier en hier

Het wezen van de hermeneutiek van de continuïteit inzake liturgie

Uit de encycliek Mediator Dei van Pius XII:

Nr. 61: Het is voorzeker verstandig en prijzenswaardig, met kennis en liefde naar de bronnen van de heilige Liturgie terug te gaan, want de toeleg op deze wetenschap draagt, als hij tot de bronnen teruggaat, niet weinig bij tot beter begrip van de betekenis van de feesten en tot dieper en vlijtiger onderzoek naar de zin van de gebruikelijke formulieren en heilige ceremonies. Maar alles op alle manieren weer tot het oude willen terugbrengen is niet wijs en niet lofwaardig. Zo zou, om enige voorbeelden te gebruiken, wie voor het altaar de oude vorm van een tafel zou willen herstellen; wie uit de liturgische gewaden de zwarte kleur geheel zou willen weren; wie de heilige voorstellingen en beelden uit de kerken zou verwijderen; wie uit de voorstelling van de gekruisigde goddelijke Verlosser de zichtbaarheid van Zijn verschrikkelijke lichamelijke pijnen zou willen verbannen; wie eindelijk de polyfone of meerstemmige muziek, ook al beantwoordt zij aan de normen, die de Apostolische Stoel gegeven heeft, afkeurt en verwerpt, van de rechte weg afdwalen.

Nr. 62. Inderdaad, zoals geen enkel verstandig katholiek de formuleringen van de christelijke leer, welke de Kerk onder ingeving en leiding van de Heilige Geest in de nieuwere tijd tot groot nut heeft opgesteld en als te houden heeft voorgesteld, kan verwerpen om terug te keren tot de oude formuleringen van de vroegere concilies; en zoals geen verstandig katholiek de thans van kracht zijnde wetten kan verwerpen om terug te keren tot de voorschriften van de oudste bronnen van het kerkelijk recht, zo zou inzake de heilige Liturgie iemand, die zou willen teruggaan tot de oude riten en gewoonten met verwerping van de nieuwe regels, die omwille van de veranderde omstandigheden onder leiding van de goddelijke voorzienigheid zijn ingevoerd, zonder twijfel, zoals gemakkelijk is in te zien, zich niet door verstandige en juiste ijver laten leiden.

Waarom naar de H. Mis gaan?

Aartsbisschop Joseph Di Noia OP, de secretaris van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, beantwoordt deze vraag op een schitterende wijze hier.

Sta ons toe enkel volgend fragment te citeren:

"For St. Thomas Aquinas it is but a short step from the Incarnation to the Holy Eucharist. In this connection, St. Thomas wrote: "It is a law of friendship that friends should live together....Christ has not left us without His bodily presence on our pilgrimage, but He joins us to Himself in this sacrament in the reality of His body and blood" (Summa Theologiae III, 75, 1). In effect, Aquinas is saying that it makes sense, given what we know about God's plan to bring us into the intimacy of His divine life, to leave us the extraordinary gift of the real and substantial presence of His Son in the Eucharist. In the light of the entire mystery of faith, we can see the Eucharist as the gesture of our divine friend. Pope John Paul II wrote in Ecclesia de Eucharistia: "It is pleasant to spend time with Him, to lie close to His breast like the Beloved Disciple (cf. Jn 13:25) and to feel the infinite love present in His heart" (§25).Pope Benedict has said the same thing: "In the sacrament of the altar, the Lord meets us, men and women created in God's image and likeness (cf. Gen 1:27), and becomes our companion" (Sacramentum Caritatis §1)"