"'Kom, we gaan voor ons volk' zijn de laatste, overgeleverde woorden van de filosofe en karmelietes Edith Stein aan haar zuster Rosa, wanneer ze beiden in Nederland afgehaald worden voor het transport naar Auschwitz. Deze zin wordt sindsdien vaak geciteerd, maar in het algemeen zonder dat men weet wat het "voor" eigenlijk betekende. Dit komt men te weten in het testament van Edith Stein van 1939. Terwijl ze een vermoeden heeft van haar gewelddadige dood, schrijft ze dat ze haar leven geeft "voor de verzoening van het ongeloof van het Joodse volk."
Zo opent een bijdrage in de FAZ van de Duitse filosoof Robert Spaemann over de brochure van het ZdK (Zentralkomitee der deutschen Katholiken) getiteld: „Nein zur Judenmission - Ja zum Dialog zwischen Juden und Christen“.
Een tweede bijdrage, getiteld "Was heisst 'das Zweite Vatikanum annehmen'" gaat in op de discussie rond de kwijtschelding van de excommunicatie van de vier door Mgr. Lefebvre gewijde bisschoppen. Ook wij gingen op deze vraag enige tijd geleden nader in. Verre van een "bevroren traditie" zoals sommigen dit thema in karikatuur-vorm geschilderd hebben, toont Spaemann dat de aanname van het Concilie niet kan betekenen "allen Beschlüssen des Konzils vollinhaltlich bedingungslos zustimmen." Immers - en hier komt de punchline - "Wenn es [dieses Verständnis] richtig wäre, dann müsste ein großer Teil der heutigen katholischen Theologieprofessoren, aber auch der Bischöfe, exkommuniziert, aber zumindest suspendiert werden. Denn sie denken gar nicht an eine solche vollständige Annahme des Konzils, die sie von anderen verlangen. Hier wirft jemand aus dem Glashaus mit Steinen. Schon das Kleine Konzilskompendium von Karl Rahner und Herbert Vorgrimler erteilt munter denjenigen Texten des Konzils Zensuren, die den eigenen theologischen Vorstellungen nicht entsprechen."
Vervolgens gaat Spaemann nader in op 7 voorbeelden van openlijke ongehoorzaamheid aan het Concilie
Nr. 5 gaat ons natuurlijk bijzonder ter harte: "5. Und wenn im Dekret über die Priesterausbildung gesagt wird, die jungen Theologen sollten „mit dem Heiligen Thomas als Meister“ lernen, „in die Heilsgeheimnisse spekulativ tiefer einzudringen“, so ist doch auch dies offenkundig ein frommer Wunsch geblieben."
