Alles wat ‘religieus’ is wordt synoniem verklaard met ‘controversieel’, ‘irrationeel’, ‘potentieel gewelddadig’ en ‘ongeschikt voor gebruik in publieke redeneringen en wetgeving’. Alles wat als ‘seculier’ kan worden omschreven, is objectief, geschikt voor overheidsbeleid, wordt alleen in twijfel getrokken door radicalen en revolutionairen, en kan naar verwachting door iedereen worden gevolgd, ongeacht hun ‘religie’.
Als men er dus in slaagt om het label ‘religieus’ aan zijn politieke tegenstanders te kleven, heeft men in principe het debat vrijwel gewonnen – stemmen op of steun verlenen aan hun tegenstanders zou in strijd zijn met de burgerlijke religie van het seculiere liberalisme. Met andere woorden, er is in feite een officiële burgerlijke religie die in het openbare forum werkzaam is, en waarvan verwacht wordt dat iedereen zich bij officiële aangelegenheden naar handelt, ongeacht zijn innerlijke instemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten