Bijna?

Ik zat er niet zo heel ver naast. De nieuwe kardinaal (vanaf 24 maart) is tenslotte in Frans-Vlaanderen geboren en heeft in België gestudeerd en is er vooral tot priester gewijd.
De Franse-Belgische jezuïet, nieuwtestamentiscus en kersverse kardinaal Albert Vanhoye heeft een band met ons land. Hij werd geboren op 24 julli 1923 in Hazebrouck (Frans-Vlaanderen). Op 12 september 1941 trad hij in het noviciaat van de jezuïeten in. Van 1944 tot 1946 volgde hij het juvenaat in Yzeure (Allier). Zijn filosofie deed hij in Vals-Pré-Le-Puy (Haute-Loire) van 1947 tot 1950. Van 1946 tot 1951 was hij leraar Grieks om daarna, van 1951 tot 1955 zijn theologie af te maken in het Belgische Edingen/Enghien (Provincie Henegouwen). In datzelfde Edingen werd hij op 27 juli 1954 priester gewijd door Mgr. André Dupont, de toenmalige hulpbisschop van Rijsel.
In 1956 vertrok Vanhoye naar Rome, waar hij met een onderbreking van drie jaar – van 1959 tot 1962 was hij professor Heilige Schrift in Chantilly (Oise) – tot vandaag is blijven wonen en werken. Hij was professor nieuwtestamentische exegese aan het Pontifico Istituto Biblico, secretaris van de Pauselijke Bijbelcommissie en consultor van de Congregatie voor het Katholieke Onderwijs en van de Congregatie voor de Geloofsleer. Vandaag is professor emeritus nieuwtestamentische exegese en directeur van de collectie ‘Analecta Biblica’. Als professor nieuwtestamentische exegese aan het Pauselijke Bijbelinstituut was hij een specialist van de Brief aan de Hebreeën. Als secretaris van de Pauselijke Bijbelcommissie heeft hij een belangrijke rol gespeeld in de redactie van twee documenten in het verlengde van Vaticanum II: ‘De interpretatie van de Bijbel in de Kerk’ (1993) en ‘Het joodse volk en zijn heilige geschriften in de christelijke Bijbel’ (2001).
Via deze link is er een prachtig interview met hem te lezen (in het Engels) over de beperkte waarde van de historisch-kritische exegese. (Hiermee zit hij trouwens op dezelfde golflengte als onze Heilige Vader)