The oak of weeping (Gen. 35, 8)

"And the name of that place was called, The oak of weeping." (Genesis 35, 8)

De afgelopen dagen hebben we een dieptepunt kunnen waarnemen in fatsoen en gezond verstand. Fatsoen aangezien de lezer van de katholieke blogosfeer struikelt over de onbetamelijke adjectieven. Gezond verstand doordat een middel  blijkbaar als een doel op zich, 'mijn heilig huisje', wordt beschouwd, waarbij vanwege persoonlijke grieven of nostalgische oprispingen men niet in staat is de 'bigger picture' te zien. Een gebrek aan gezond verstand omdat men ook niet in staat is tot consequent denken en handelen.
En zo komt het dat wat voor de één een gesel is, voor de ander een kenmerk is van verstandelijke onbekwaamheid, als gevolg van de al te frisse lucht op het platteland.
Wie zei ook al weer: "Daar zal geween zijn en tandengeknars".

P.S. I confess: There is no oak of weeping nor gnashing of teeth, looking out from my window